کربو ویگور

نخستین منبع سوخت عضله در حال ورزش، ذخیره گلیکوژنی خود عضله است. ذخایر گلیکوژن برای پیشگیری از خستگی و افزایش عملکرد ورزشکاران مهم است. مصرف کربوهیدرات ها در قبل، حین و بعد از ورزش اهمیت دارد.
مصرف کربوهیدرات قبل از مسابقه یا قبل از ورزش دو هدف دارد: 
مصرف کربوهیدرات قبل از ورزش می تواند انجام ورزش را نسبت به حالت گرسنگی بهتر نماید، چرا که منجر به افزایش ذخایر گلیکوژن در کبد و عضلات می شود. همچنین مصرف کربوهیدرات قبل از ورزش باعث تامین نیاز مسابقات و تمرینات طولانی مدت و شدید می گردد.
مصرف کربوهیدرات پس از ورزش:
پس از ورزش به طور متوسط در هر ساعت فقط 5 درصد از گلیکوژن عضلانی مصرف شده در حین ورزش مجدداً ساخته می شود. مصرف کربوهیدرات پس از پایان جلسه تمرین و در  طی دوره ریکاوری پس از ورزش، باعث افزایش ساخته شدن گلیکوژن می شود. در صورتی که مصرف کربوهیدرات پس از ورزش به تاخیر بیافتد، میزان ساخته شدن گلیکوژن به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. ورزشکارانی که تمرینات متوسط تا سنگین دارند باید سهم بیشتری از انرژی خود را از کربوهیدرات ها به دست آورند. اکثر ورزشکاران نمی توانند بلافاصله بعد از ورزش مواد غذایی کربوهیدراتی مصرف نمایند. این امر به دلیل افزایش دمای مرکزی بدن به دنبال ورزش و سرکوب اشتها روی می دهد. در چنین مواردی مصرف مکمل های کربوهیدراتی می تواند انتخاب مناسبی باشد.